Duffy and Kidd Genotyping Facilitates Pretransfusion Testing in Patients Undergoing Long-Term Transfusion TherapyDiana Remeikiene1, Rasa Ugenskiene2, Arturas Inciura3, Aiste Savukaityte2, Danguole Raulinaityte2, Erika Skrodeniene4, Renata Simoliuniene5, Elona Juozaityte31Lithuanian University Of Health Sciences, Institute Of Oncology, Department Of Haematology, Kaunas, Lithuania
2Lithuanian University Of Health Sciences, Institute Of Oncology, Oncology Research Laboratory, Kaunas, Lithuania
3Lithuanian University Of Health Sciences, Institute Of Oncology, Department Of Oncology, Kaunas, Lithuania
4Lithuanian University Of Health Sciences, Department Of Laboratory Medicine, Kaunas, Lithuania
5Lithuanian University Of Health Sciences, Department Of Physics, Mathematics, And Biophysics, Kaunas, Lithuania
OBJECTIVE: Conventional serologic typing of red blood cell systems other than ABO and RhD can be inaccurate and difficult to interpret in patients who have recently undergone blood transfusion. While molecular-based assays are not used routinely, the usefulness of genotyping was investigated in order to determine patients who may benefit from this procedure.
METHODS: Blood samples were taken from 101 patients with haemato-oncological, chronic renal, or gastroenterological diseases and from 50 donor controls; the samples were tested for Fya and Fyb by applying serologic and genetic methods. All patients had received 3 or more units of RBCs during the last 3 months. An average of 6.1 RBC units were transfused per patient. The average length of time from transfusion until blood sampling was 24.4 days. The haemagglutination test was applied for serological analysis, and the restriction length polymorphism assay was used for genotyping.
RESULTS: In total, 33 (32.7%) patients showed positive reactions with anti-Fya or anti-Fyb while being negative genetically. False-positive Fya results were found in 23 samples, and false-positive Fyb in 10 specimens. During the last 3 months, significantly more RBC units were transfused to patients with discrepant results than to those with accurate phenotyping/genotyping results: median of 5 (mean±SE: 6.85±0.69) versus median of 4 (mean: 5.71±0.51), respectively (p=0.025). The median length of time after the last transfusion was 25 days (mean: 28.72±2.23 days) in the group with accurate phenotyping/genotyping results versus a median of 14 days (mean: 15.52±1.95 days) in the group with discrepant results (p=0.001). Phenotypes and genotypes coincided in all donor samples.
CONCLUSION: Genotyping assays for the Duffy system should be considered if the patient underwent blood transfusion less than 3 or 4 weeks before the sample collection. If the time frame from RBC transfusion exceeds 6 weeks, Duffy phenotyping can provide accurate results.
Keywords: Duffy phenotyping, Kidd phenotyping, Genotyping, Multitransfused patients
Uzun Süreli Transfüzyon Tedavisi Alan Hastalarda Duffy ve Kidd Genotiplendirme Transfüzyon Öncesi İncelemeleri KolaylaştırıyorDiana Remeikiene1, Rasa Ugenskiene2, Arturas Inciura3, Aiste Savukaityte2, Danguole Raulinaityte2, Erika Skrodeniene4, Renata Simoliuniene5, Elona Juozaityte31Lithuanian University Of Health Sciences, Institute Of Oncology, Department Of Haematology, Kaunas, Lithuania
2Lithuanian University Of Health Sciences, Institute Of Oncology, Oncology Research Laboratory, Kaunas, Lithuania
3Lithuanian University Of Health Sciences, Institute Of Oncology, Department Of Oncology, Kaunas, Lithuania
4Lithuanian University Of Health Sciences, Department Of Laboratory Medicine, Kaunas, Lithuania
5Lithuanian University Of Health Sciences, Department Of Physics, Mathematics, And Biophysics, Kaunas, Lithuania
AMAÇ: Eritrositlerin ABO ve RhD sistemleri dışındaki konvansiyonel serolojik tiplendirmesini son zamanlarda sık kan transfüzyonu yapılmış olan kişilerde yorumlamak yanlış ve zor olabilir. Bazı moleküler incelemeler henüz rutin olarak kullanılmamasına rağmen, genotiplendirmenin yararı bu işlemden fayda görecek hastaları belirlemek amacıyla incelenmiştir.
YÖNTEMLER: Hemato-onkoloijk, kronik böbrek hastalığı veya gastrointestinal hastalığı olan 101 hastadan ve kontrol grubu olan 50 kişiden karşılaştırmak üzere kan örnekleri alındı. Numuneler serolojik ve genetik yöntemler kullanılarak Fya ve Fyb için test edildi. Bütün hastalara son 3 ay içinde 3 ve daha fazla ünite eritrosit süspansiyonu transfüzyonu yapılmıştı. Her hasta için ortalama transfüzyon 6,1 ünite olarak hesaplandı. Transfüzyondan örneklerin alınmasına kadar geçen ortalama süre 24,4 gündü.Hemaglütinasyon testi serolojik analiz için uygulandı, ve uzunluğu kısıtlanmış polimorfizm testi genotipleme için kullanıldı.
BULGULAR: Genetik olarak negatif olan, toplam 33 (%32,7) hastada anti-Fya veya anti-Fyb ile pozitif reaksiyon elde edildi. Yirmi üç örnekte yanlış pozitif Fya sonucu, 10 örnekte yanlış pozitif Fyb sonucu elde edildi. Son 3 ayda fenotiplendirme/genotiplendirme sonuçları tutarsız olanlarda uyumlu olanlara göre anlamlı olarak daha fazla eritrosit süspansiyonu transfüzyon yapılmıştı: sırasıyla ortanca 5 (ortalama ± SE: 6,85±0,69) ve ortanca 4 (ortalama ± SE: 5,71±0,51) (p=0,025). Fenotiplendirme/genotiplendirmesi sonuçları uyumlu olan grupta transfüzyondan test aşamasına kadar geçen ortanca süre 25 gün (ortalama: 28,72±2,23) iken, sonuçları uyumsuz çıkan grupta bu süre ortanca 14 (ortalama: 15,52±1,95) gündü. Tüm donör örneklerinde fenotip ve genotipler tutarlıydı.
SONUÇ: Örnek alınmasından 3 veya 4 hafta öncesinde transfüzyon alan kişilerde Duffy sistemi için genotiplendirme yapılması uygun olabilir. Eğer eritrosit süspansiyonu transfüzyonundan sonra geçen süre 6 haftadan fazla ise, Duffy fenotiplendirmeyle uygun ve güvenilir sonuçlar sunabilir.
Anahtar Kelimeler: Duffy fenotiplendirme, Kidd fenotiplendirme, Genotiplendirme, Çoklu transfüzyon alan hastalar
Diana Remeikiene, Rasa Ugenskiene, Arturas Inciura, Aiste Savukaityte, Danguole Raulinaityte, Erika Skrodeniene, Renata Simoliuniene, Elona Juozaityte. Duffy and Kidd Genotyping Facilitates Pretransfusion Testing in Patients Undergoing Long-Term Transfusion Therapy. Turk J Hematol. 2014; 31(4): 367-373
Corresponding Author: Diana Remeikiene, Lithuania |
|