Turk J Hematol. 2014; 31(1): 17-24 | DOI: 10.4274/Tjh.2012.0197

A Polymorphism in the IL-5 Gene is Associated with Inhibitor Development in Severe Hemophilia A Patients

İnanç Değer Fidancı¹, Bülent Zülfikar², Kaan Kavaklı³, M. Cem Ar⁴, Yurdanur Kılınç⁵, Zafer Başlar⁶, Server Hande Çağlayan^1
1Boğaziçi University, Department Of Molecular Biology And Genetics, İstanbul, Turkey
²İstanbul University Medical School, Institute Of Oncology, İstanbul, Turkey
³Ege University Medical School, Department Of Pediatric Hematology, İzmir, Turkey
⁴İstanbul Training And Education Hospital, Department Of Hematology, İstanbul, Turkey
⁵Çukurova University Medical School, Department Of Pediatric Hematology, Adana, Turkey
⁶İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty, Department Of Internal Medicine, Division Of Hematology, İstanbul, Turkey

OBJECTIVE: A severe complication in the replacement therapy of hemophilia A (HA) patients is the development of alloantibodies (inhibitors) against factor VIII, which neutralizes the substituted factor. The primary genetic risk factors influencing the development of inhibitors are F8 gene mutations. Interleukins and cytokines that are involved in the regulation of B-lymphocyte development are other possible targets as genetic risk factors. This study assesses the possible involvement of 9 selected single nucleotide gene polymorphisms (SNPs) with interleukins (IL-4, IL-5, and IL-10), transforming growth factor beta 1 (TGF-β1), and interferon gamma (IFN-γ) in inhibitor development in severely affected HA patients carrying a null mutation in the F8 gene.
METHODS: A total of 173 HA patients were screened for intron 22 inversion and null mutations (nonsense and deletions). Genotyping of a total of 9 SNPs in genes IL-4, IL-5, IL-10, TGF-β1, and IFN-γ in 103 patients and 100 healthy individuals was carried out.
RESULTS: An association analysis between 42 inhibitor (+) and 61 inhibitor (-) patients showed a significant association with the T allele of rs2069812 in the IL-5 gene promoter and patients with inhibitors (p=0.0251). The TT genotype was also significantly associated with this group with a p-value of 0.0082, odds ratio of about 7, and confidence interval of over 90%, suggesting that it is the recessive susceptibility allele and that the C allele is the dominant protective allele.
CONCLUSION: The lack of other variants in the IL-5 gene of patients and controls suggests that rs2069812 may be a regulatory SNP and may have a role in B-lymphocyte development, constituting a genetic risk factor in antibody development.

Keywords: Hemophilia A, Inhibitor formation, F8 gene mutation, Single nucleotide gene polymorphisms, Interleukins/ cytokines, Association study

---

Ağır Hemofili A Hastalarında İnhibitör Gelişimi ile IL-5 Genindeki Bir Polimorfizmin İlişkilendirilmesi

İnanç Değer Fidancı¹, Bülent Zülfikar², Kaan Kavaklı³, M. Cem Ar⁴, Yurdanur Kılınç⁵, Zafer Başlar⁶, Server Hande Çağlayan^1
1Boğaziçi University, Department Of Molecular Biology And Genetics, İstanbul, Turkey
²İstanbul University Medical School, Institute Of Oncology, İstanbul, Turkey
³Ege University Medical School, Department Of Pediatric Hematology, İzmir, Turkey
⁴İstanbul Training And Education Hospital, Department Of Hematology, İstanbul, Turkey
⁵Çukurova University Medical School, Department Of Pediatric Hematology, Adana, Turkey
⁶İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty, Department Of Internal Medicine, Division Of Hematology, İstanbul, Turkey

AMAÇ: Hemofili A hastalarının replasman tedavisinde FVIII’i nötralize eden FVIII antikorların (inhibitör) oluşması ciddi bir komplikasyondur. F8 mutasyonları ile birlikte başka genetik risk faktörleri de inhibitor gelişimini etkilemektedir. Bunlar arasında B-lenfositlerinin regülasyonunda yer alan IL-4, IL-5, IL-10, TGF-β1 ve IFN-γ gibi interlökin ve sitokinler diğer genetik risk faktörleri olabilecek hedeflerdir. Bu çalışmanın amacı inhibitor geliştiren ağır hemofili hastalarında çeşitli yöntemlerle F8 mutasyon profilini ortaya çıkarmak ve bunu takiben, FVIII yapılmaması ile sonuçlanan F8 mutasyonlu inhibitör geliştiren HA hastalarında 9 seçilmiş interlökin ve sitokin gen polimorfizmleri ile inhibitor gelişimi arasındaki ilişkiyi irdelemektir.
YÖNTEMLER: Toplam 173 hasta intron 22 inversiyon mutasyonu ve null mutasyonlar (nonsense ve delesyon mutasyonları) için genetik anlamda taranmıstır. Daha sonra hasta (103) ve sağlıklı birey grupları (100) IL-4, IL-5, IL-10, TGF- β1 ve IFN-γ genlerinde bulunan 9 SNP bölgesi için araştırılmıştır.
BULGULAR: İnhibitörlü hastalarda en sık rastlanan FVIII işlevini önemli ölçüde etkileyen mutasyonlar, sırasıyla, intron 22 inversiyonu, anlamsız mutasyon ve büyük delesyonlardır. Bu sebeple, bir hasta-kontrol ilişkisi çalışması şeklinde inhibitor (+) ve inhibitor (-) hasta altgrupları oluşturmak için ağır HA hastalarında intron 22 inversiyonu taranmıştır. IL-5 geni promotör bölgesinde yer alan rs2069812’nin T-aleli ile inhibitörlü hastalar arasında p-değeri 0,0251 olan önemli bir ilişki bulunmuştur. TT genotipinin de 0,0082 p-değeri, OR=7 ve %90 ustu CI ile inhibitör (+) grubu ile ilişkili olması T-alelinin çekinik yatkınlık aleli ve C-alelinin baskın koruyucu alel olduğunu düşündürmektedir.
SONUÇ: Sonuç: Bu bulgular B lenfosit gelişiminde yer alan gen polimorfizmlerinin FVIII yapımı olmayan inhibitörlü ağır HA hastalarında oynadığı rol hakkında önemli bilgi vermekte ve bu alanda ileri çalışmalara önderlik etmektedir.

Anahtar Kelimeler: Hemofili A, İnhibitör oluşumu, F8 Gen Mutasyonu, Tek Nükleotid Gen Polimorfizmleri, İnterlökinler /Sitokinler, İlişkilendirme çalışması

---

CITE